เดือนสิบเอ็ดน้ำนองเดือนสิบสองน้ำลง
พอถึงเดือนอ้ายเดือนยี่น้ำก็รีบไหลลงไหลง
ลมหนาวก็พัดโชยมา
หนุ่มนามันเฝ้าคอยหลง
แฟนสาวเจ้าไปบางกอก
ลืมบ้านนอกเสียแล้วโฉมยง
ได้ข่าวไปเรียนเสริมสวยคงร่ำรวย
ช่วยกันเสริมส่งพี่เลยต้องนั่งใจลอย
พี่ยังหลงคอยน้องมาลอยกระทง
เดือนสิบเอ็ดน้ำนองเดือนสิบสองน้ำลง
พอถึงเดือนอ้ายเดือนยี่น้ำก็ รีบไหลลงไหลลง
ใจสาวเจ้านั้น ลืมนาจากกากลายร่างเป็นหงส์
หลงรักแม่สาวชาวป่าเหมือนน้ำท่าไหลขึ้นไหลลง
วันหนึ่งเธอคงขื่นขมเขาหลอกชม หอยขมหอยโข่ง
เธอลืมไอ้หนุ่ม บ้านนาเจ้าลืมสัญญาทิ้งบ้านนาป่าดง
เดือนสิบเอ็ดน้ำนองเดือนสิบสองน้ำลง
พอถึงเดือนอ้ายเดือนยี่น้ำก็รีบไหลลงไหลลง
ลมหนาวก็พัดครวญครางนาง
ขาดนางที่ยังคอยหลงใย น้องมาลืมแฟนเก่า
ใจสาวเขาไม่ซื่อตรง แต่พี่รักเธอเสมอ
ขอให้เธอนั้นไปดังโด่งคืนเพ็ญลอยเด่นดวงจันทร์
อยากพบ นงคราญวันลอยกระทง
เดือนสิบเอ็ดน้ำนองเดือนสิบสองน้ำลงพอ
ถึง เดือนอ้ายเดือนยี่น้ำก็รีบไหลลงไหลง